arteko solidaritatean ere jardunak bildu diren arren). Izan
ere, aukeratutako 16 ekin­tzetatik 9 arlo horretakoak dira,
zehaz­ki
erakundeen arteko koordinazioaren hobekun­tza
(
lan-mahaiak edo bul­tza­tzeko taldeak),
dibulgazioa eta sen­
tsibilizazioa
eta
ezagu­tza-trukea
elkarrekin ikasteko eta
etengabe hobe­tzeko, zerbi­tzuei zein prestazio ekonomikoei
lotuta.
Gainera, txosten honen landa-lanean,
lan-arlo horiek
familien­tzat lehentasunez­koak direla
ikusi da,
txos-
ten hau idaz­teko egindako landa-lanean garatu diren
elkarriz­keten eta ez­tabaida­tzeko taldeen bidez
,
honakoei
lotutako eskaera espezifikoak egin baitituz­te (­txosten honen
ondorioetan eta gomendioetan kon­tsulta daitez­ke era zaba-
lagoan):
¦
¦
Erakundeen barneko eta erakundeen arteko
koordina-
zioa hobe­tzea
,
erakunde bateko baliabideak nahiz admi-
nistrazioenak lerrokatuta egon daitezen.
“
Uste dut erakundeen arteko koordinazioa hobe­tzeko arlo
bat dela. Modu koordinatuan lan egitean, arrakasta izateko
posibilitateak handitu egiten dira. Baliabideak optimiza­tzea
eta kudeaketan efizien­tzia sor­tzea askoz ere errazagoa da
administrazioen artean koheren­tzia dagoenean, eta, gaur
egun, koordina­tzeko dauden kanalak ez dira egokiak”.
(
Gizarte-erakundeekin izandako elkarriz­ketak)
¦
¦
Familien­tzat dauden baliabideei buruz­ko
informazioa
handi­tzea eta argi­tzea
,
dagoen sakabanaketak horien
berri eduki­tzea eta ondorioz onura atera­tzea zail­tzen baitu.
“
Eskain­tzen diren lagun­tzei buruz­ko informazio urria dago.
Prestazioak eta baliabideak, kasu gehienetan, sakaba-
naketaren eta komunikazio desegokiaren ondorioz ez dira
ezagu­tzen”.
(
Gizarte-erakundeekin izandako elkarriz­ketak)
¦
¦
Lanbidea, familiako bizi­tza eta norberaren bizi­tza
batera­
tzeko politika integral
bat gara­tzea fun­tsez­koa da fami-
lia-eredu guz­tien eguneroko premietarako.
“
A­tsegin dut batera­tzearen alde egiten ari dena, baina
berdintasunarekin batera susta­tzen jarraitu behar da, ze-
ren eta gaur-gaurkoz hobe­tzeko ibilbide garran­tzi­tsu bat
gera­tzen baita hori errealitate bat izan dadin”.
(
Gizarte-erakundeekin izandako elkarriz­ketak)
Lehentasunez­ko neurrien analisiak beste datu bat ere eka-
rri digu, hautatutako neurrien gaitasun ekonomikoari buruz­
koa; izan ere –behin­tzat beste eragile ba­tzuek abiarazitakoei,
geroago egiaz­tatu ahalko direnei, dagokienez–,
gaitasun
ekonomiko murriz­tua
daukate. Dena den, haietako askok
koordinazioa susta­tzeko
daukaten zereginari esker, eragin
handia sor dezakete familien bizi­tzetan.
Era berean, az­pimarragarria da
sen­tsibiliza­tzeko eta infor-
mazioa handi­tzeko neurriei
emandako lagun­tza, adibidez
Concilia+ tresna lehene­tsiz. Tresna horren bidez, enpresek,
sindikatuek, langileek eta autonomoek batera­tzeari buruz­ko
informazioa jaso­tzeko eta hausnar­tzeko gune bat daukate.
Horrez gain, autodiagnostikoak egin di­tzakete, batera­tzeko
neurrien aplikazioaren kostuak eta onurak kalkula di­tzakete
eta diru-lagun­tzak eta hobariak eska­tzeko edo batera­tzeko
neurriak balia­tzeko behar diren izapideen inguruko informa-
zioa jaso dezakete. Halaber, familien­tzako baliabideetarako
sarbide errazagoa eta zabalagoa dakarten tresnen sorrera
lehentasuna eman beharreko elementu bat dira eta familiek
hori eska­tzen dute.
Neurri horiek guz­tiek, ordainketa publiko murri­tza ekar­tzen
duten arren (adibidez zerga-arloari edo gizarte zerbi­tzuei
esleitutako aurrekontuekin alderatuta), eragin altua izan de-
zakete familien bizi­tzetan, baina, jakina, ez dute konpen­tsa­
tzen kostuak oreka­tzeko neurri zuzenetan egiten den inber­
tsio murri­tza. Izan ere, hurrengo kapituluan ikusiko denez,
inber­tsio hori Europako estandarretik oso urrun dago.
3.
Kostuak orekatzeko neurri
ekonomiko garrantzitsuenak
Kapitulu honen sarreran adierazi denez, familiei lagun­tzeko
politikak neurri ekonomikoen bidez edo zerbi­tzu eta pro-
gramen bidez antola­tzen dira nagusiki. Atal honen helburua
EAEn kostuak oreka­tzeko eskuragarri dauden neurri nagu-
siak aurkez­tea da, alegia, familiek beren eginkizunak bete­
tzean aurre egin behar dieten gastuak oreka­tzen saia­tzen
diren neurri ekonomikoak (lagun­tza zuzenen bitartez zein
kenkari fiskalen bitartez).
3.1.
Autonomiako neurriak
Familien­tzat kostuak oreka­tzeko neurriak kenkari fiskalen bi-
tartez bidera­tzen dira nagusiki, eta neurri zuzenak (familien­
tzako transferen­tziak) ez dira oso esangura­tsuak: fun­tsean,
seme-alabak dituz­ten familien­tzako lagun­tzak (255/2006 De-
kretuak arautuak) eta lanbidea eta familiako bizi­tza batera­
tzeko lagun­tzak (177/2010 Dekretuak arautuak) daude; biak
aurreko kapituluetan aipatu dira.
A. NEURRI FISKALAK
Zerga-neurriak familiei lagun­tzeko bide nagusietako bat dira.
Berez zuzeneko tresna gisa sortu ez diren arren, egia da era-
gin handia daukatela familian, kostuak oreka­tzeko neurri ge-
hienak kenkari fiskalen bidez gauza­tzen baitira.
Izan ere, gure inguruneko zenbait herrialdetan elkarrekin­tza–
eta koordinazio-maila altuago bat dago gizarte– eta zerga-
sistemen artean, eta gizarte-politikak (eta bereziki familiei
lagun­tzekoak) bi sistemak barne har­tzen dituen eredu baten
bidez diseina­tzen dira, osagarriak dira-eta.
Neurri horien analisia hasi baino lehen, garran­tzi­tsua da
EAEko zerga-erregimen espezifikoa laburki testuinguruan
koka­tzea, erregimenak ahalbide­tzen baitu eredu hori. Ber-
tan, lurralde historikoek daukate arau­tzeko eta betearaz­
teko eskumena (lurralde bakoi­tzeko ba­tzar nagusiek daukate
zerga-arauak onar­tzeko ardura, eta foru-aldundiak zergak
kudea­tzeaz, likida­tzeaz, bil­tzeaz eta ikuska­tzeaz ardura­tzen
F
amiliei
laguntzeko
politikak
E
uskadin
:
azterketa
eta
proposamenak
64
(
IV). EAE
n
familiei laguntzeko politika publikoak
IV
Aurrekoa ikusi