Ikus daitekeenez,
multzo mediterraneoko herrialdeak dira
ahalegin absolutu txikiena egiten dutenak
(
beren
per cá-
pita
errentaren arabera), eta herrialde eskandinaviarrek eta
kontinentalek (batez ere, Austria, Herbehereak eta Luxen-
burgok) baliabide askoz gehiago eskaintzen dituzte beren
familientzat.
(20.
taula)
Per cápita
gastua familiei laguntzeko
politiketan
2003
2006
2008
2010
Alemania
3.754
€ 4.049 € 4.208 € 4.474 €
Austria
4.490
€ 4.930 € 5.163 € 5.642 €
Belgika
3.152
€ 3.399 € 3.598 € 3.816 €
Danimarka
4.684
€ 5.263 € 6.106 € 6.564 €
Espainia
1.934
€ 2.238 € 2.509 € 2.772 €
Finlandia
3.296
€ 3.858 € 4.335 € 4.734 €
Frantzia
3.509
€ 4.022 € 4.316 € 4.563 €
Herbehereak
3.706
€ 4.200 € 4.520 € 4.592 €
Irlanda
2.006
€ 2.371 € 2.696 € 2.989 €
Italia
3.439
€ 3.745 € 4.187 € 4.365 €
Luxenburgo
6.271
€ 6.770 € 7.344 € 7.407 €
Norvegia
4.675
€ 5.377 € 5.879 € 6.315 €
Portugal
1.938
€ 2.392 € 2.575 € 2.802 €
Erresuma Batua
3.635
€ 4.140 € 4.222 € 4.194 €
Suedia
4.780
€ 5.284 € 5.777 € 5.727 €
EAE
–
2.830
€ 3.075 € 3.536 €
EB27
–
3.339
€ 3.603 € 3.801 €
Iturria: bertan egina, EUSTAT (2013) eta EUROSTAT (2013a) oinarri
hartuta.
(24.
grafikoa)
Familia-politiken gaineko
per cápita
gastu
publikoa 2009an
8.000
€
6.000
€
4.000
€
2.000
€
Danimarka
Luxenburgo
7.407
€
6.564
€
Italia
Finlandia
EAE
Suedia
Belgika
Frantzia
Portugal
Norvegia
Erresuma Batua
Herbehereak
Irlanda
Austria
EB27
Alemania
Espainia
6.315
€
5.727
€
5.642
€
4.734
€
4.592
€
4.563
€
4.474
€
4.365
€
4.194
€
3.816
€
3.801
€
3.536
€
2.989
€
2.802
€
2.772
€
Hala ere, azpimarratu dugun bezala, ahalegina ez da zuzena,
herrialde batzuetan gehiago bideratzen baita kolektibo ba
tzuetara beste batzuetara baino. Ondorioz, hainbat galdera
sortzen dira:
Zelan banatzen da barrutik gastu publikoa fa-
milian eragin gehien duten kolektiboen artean? Gastua bat
al dator biztanleria-piramideekin? Gastu orekatua al da?
Ahalegin publikoaren barne-banaketari
buruzko galdera
hauei erantzuteko, herrialde bakoitzeko biztanleria-pirami-
dearen garrantzia gakoa da; izan ere, orokorrean familiei
laguntzeko politikak desberdinak izango dira biztanleria-tal-
deen araberako banaketak hala diren neurrian eta biztanleria-
zahartzearen garrantzia desberdina da kasuan kasu.
(25.
grafikoa)
Biztanleriaren banaketa herrialdeka,
adin-talde handietan
%20
%40
%60
%80
%100
%0
Norvegia
EAE
Italia
Portugal
Alemania
Suedia
Espainia
Herbehereak
Belgika
Erresuma Batua
Frantzia
Austria
Danimarka
Finlandia
Luxenburgo
Irlanda
65
eta gehiago
15-64
urte
0-14
urte
%66,4
%66,2
%67,2
%13,7
%18,7
%21,3
%19,8
%15,1
%11,5
%65,7
%64,9
%66,0
%66,0
%67,7
%67,0
%66,0
%65,7
%65,3
%65,9
%64,7
%67,8
%68,5
%17,5
%16,6
%16,5
%14,9
%14,7
%17,5
%13,4
%14,0
%17,9
%17,0
%18,5
%15,1
%17,6
%16,7
%18,5
%17,5
%19,1
%17,6
%15,6
%13,9
%20,3
%16,8
%17,1
%16,7
%17,1
%20,6
Iturria: bertan egina, EUSTAT (2013a) eta EIN (2013) oinarri hartuta.
Nahiz eta herrialde guztietan ez dagoen korrelazio-maila
bera,
EAE
ren kasuan, zehazki, batasun handia dago; izan
ere, txosten honetako bigarren kapituluan aurreratzen zenez,
Europako biztanleriarik zaharrenetakoa dauka.
Testuinguru horretan, EAEn
gastu publiko handiena adi-
neko pertsonengana bideratzen da
eta kolektibo horren
gaineko laguntza da, funtsean, autonomia-erkidegoa posi-
zio ertainean kokatzen duena familiei laguntzeko politike-
tako gastuan, testuinguru europarrean. Berez, familiarengan
egindako ahaleginaren %77 baino gehiago kolektibo honi
zuzentzen zaio eta oso gutxi, ordea, haurtzaroari (gastuaren
%9
baino gutxiago), biztanleria-piramidearekin paralelismo
nabarmenak izanik (estatuaren kasuaren antzera, nahiz eta
kasu honetan intentsitate baxuagoz).
F
amiliei
laguntzeko
politikak
E
uskadin
:
azterketa
eta
proposamenak
86
V
(
V). Familiei laguntzeko politika publikoak Europan eta EAE
n
.
Azterketa konparatiboa
Aurrekoa ikusi