da, bata ezin da bestea gabe ulertu. Eskuratzeaz hitz egi-
ten denean, beti aipatzen da erabilera, nahiz eta azken
horrek ez duen nahitaez eskuraketa barne hartzen. Tek-
nologiaren eskuraketa gizarte-prozesu gisa aurreikusten
duen ikuspegia abiapuntutzat hartuta, subjektuak funtzio
aktiboa du esperientziari esanahia emateko orduan. On-
dorioz, teknologiak eskuratzeari buruzko ikerketak kon-
tuan hartu beharko lituzke subjektuen ikuspuntua, beren
praktikak, diskurtsoak eta elkarren arteko elkarrekintzak,
horrela esanahiak eraiki eta eginbeharrari zentzua ema-
teko. Gizarte-ekintzak elkarrekintzan dauden pertsonak
lotzen dituela onarturik, praktika eta diskurtsoak beha
tzea ezinbestekoa da. Hori horrela, adi egon beharra
dago, praktikak ez baitatoz beti bat diskurtsoekin. Giraldo
Ramírezen (2008) esanetan, irakasleek IKTekin duten ha-
rremanaren harira, gauza bat da pentsatzen dena, beste
bat esaten dena eta beste bat, oso desberdina, egiten
dena. Teknologiaren gaineko soziologiaren postulatuen
arabera, eta zehazki Proulxek dionez (1995), elkarrekintza
sinbolikoaren ildotik, eskuraketak dimentsio bikoitza du:
gizartekoa eta banakoa, eta bi alderdiak jorratu daitezke
subjektutik. Eragileengan errepikatzen diren banakako
kointzidentzia horietan oinarrituta, gizarte-erabileren ira
kurketa egin daiteke.
Eskuraketa sortzailea:
Erabiltzaile helduek, hots, IKTe-
tako profesionalek egiten duten eskuraketa-mota da.
Dauden teknologietan erabilera berriak asmatu edo
hobetzeko lan intelektuala da. Bryce Robertsek dioenez:
Ideia onek jatorri desberdinak izan ditzakete, baina “tek
nologiarik disruptiboena zale, hacker eta geek-engandik
hasi ohi da”.
Erreferentziak:
Komunitate ahuletan IKTen eskuraketaren analisi kualitati-
boa: Medellín Digital-en kasua (Medellín, Kolonbia):
Eskuraketa sortzailea:
■
■
IKASKUNTZA-ETENA
Ikasteko gogoa eta motibazioa ez dira irmoak bizitza
osoan zehar. Gaztaroan altuagoak izan ohi dira, kultura,
gizarte eta ezagutzako faktoreen ondorioz. Bestela esan-
da, bizi dugun ezagutzaren gizartean ikaskuntzarekiko ja-
rrera aktiboa eskatzen da, baina pertsona askoren kasuan
ez da hala gertatzen. Izan ere, ez dute internetik erabiltzen,
ez dutelako erabilgarritzat jotzen. Kevin Kellyk
Actitudes
tecnológicas para la vida
izenekoan dioenez:
Prest egon
behar dugu betiko hasiberriak izateko, “berriaren mailan”
trebe aritzeko, programa berriak ikasteko, galdera leloak
egiteko, akats ergelak egitera ohitzeko, laguntza eskatu
eta emateko...
Betiko “ikastun” izateko jarrera beharrez
kotzat jotzen da, baztertuta ez geratzeko.
Erreferentzia:
The Technium Life Skills (s.f.):
■
■
ETEN DIGITALA
Orain dela gutxira arte, eten digitala hauxe zen: eguneroko
bizitzan, ohituraz, informazioaren eta komunikazioaren
teknologiak (IKT) erabiltzen dituzten pertsonen (komunita-
teen, estatuen, herrialdeen, ...) eta teknologia horietarako
sarbidea ez duten pertsonen edo sarbidea eduki arren
erabiltzen ez dakizkiten pertsonen arteko tartea. Horre-
la, Wikipediak, termino horren bidez,
sar-
bidea daukaten komunitateen eta ez daukatenen arteko
ezberdintasun sozioekonomikoa izendatzen du. Halere,
ezberdintasun hori
guztietan (IKT) gerta daiteke
,
eta bestelako tresnak).
Berez, eten digitala teknologietarako
sarbidearen
aurre-
tik dauden ezberdintasunei dagokie. Gainera, IKTak modu
eraginkorrean erabiltzeko gaitasunaren arabera (
erabile-
ra-etena
)
bereizten ditu taldeak, alfabetatze maila eta
gaitasun teknologiko ezberdinak egotearen ondorioz. Ba
tzuetan, halaber, kalitatezko eduki digitaletarako sarbidea
duten taldeen eta hori ez dutenen arteko ezberdintasunak
adierazteko erabili izan da. Horren aurkakoa adierazteko
sarrien erabiltzen diren terminoak inklusio digitala eta be-
netako inklusio digitala dira (Maggio, 2007).
Baina gaur egun eten berriak sortu dira, arazo berrien on-
dorioz. Adibidez,
gure gizarteak azken 15
urteetan dauzkan hiru eten digital argi eta garbi identifika-
tu ditu:
1.
Sarbide-etena
.
Hauxe da lehenik eta behin gertatzen
den haustura. Telekomunikazioen azpiegituretarako
sarbidea daukatenak eta fisikoki sare digitaletatik iso-
latuta daudenak bereizten ditu. Jakina, haustura honek
bi jatorri dauzka: azpiegiturarik ez dagoela edo hura
erabiltzea garestiegi dela.
2.
Erabilera-etena
.
Teknologia bat eskuratu ahal izateak
ez du esan nahi erabiltzen denik. Ondo jakina da biz-
tanleriaren zatirik handiena, adibidez Espainian, sarbi-
dea daukanean ere (azpiegitura erabilgarri dagoenean
eta kostua ordain dezaketenean), proportzio handi ba-
tek eskaintza teknologikoa ez duela erabiltzen: ez da
konektatzen edo ez ditu erabiltzen erabilgarri dauden
tresna eta informazioak. Erabilerak motibazio hauek
dauzka: sarbidea izateko aukera, sarbidean dagoen
interesa (hau da, teknologiak balioa eskaintzea erabil
tzaileari) eta teknologia horiek erabiltzen ikasteko
heziketa.
3.
Eskuratze-etena
.
Interneten eta teknologia digitala-
ren erabiltzaileetako askok oinarrizko erabilera egiten
dute, eta tresnek gaindituta sentitzen dira. Izan ere,
sumatzen dute (eta arrazoia dute) tresna horiek modu
sofistikatuago eta baliotsuagoetan erabil litezkeela.
Teknologiak errotikako aldaketa kualitatiboak sortzen
ditu baldin eta erabiltzaileek ez badute “erabiltzen”
bakarrik, baizik eta eskuratzen dutenean eta usteka-
beko erabilerak, eta beraz, erabilera berritzaile eta sor
tzaileak, asmatzen dituztenean.
Eten horietako bakoitza prozesu dinamikoa da, espa-
zioan eta denboran aldatzen ari dena. Horrela, sarbide-
etena denboran murriztu ohi da, eskualde geografiko eta
hiri-espazio berriak konektatzen diren heinean. Horrela,
eten hori, orain urte gutxi Espainian esanguratsua zena,
une honetan Espainiako zati handi batean konponduta
dagoela esan genezake. Hala eta guztiz ere, sarbide-
etenak bere horretan jarraitzen du toki batzuetan, adibi-
E-
inklusioa
eta
E
uskadin
herritarrek
ikt
en
bitartez
gizartean
eta
eremu
publikoan
parte
hartzea
196
(
V). ERANSKINAK
V
Aurrekoa
ikusi