partaide­tza gaitu eta indar­tzeko asmoz. Demokraziaren
barruan sustatuko den alderdiaren arabera, teknika des-
berdinak erabil daitez­ke (Trechsel et al, 2002).
• 
Prozesu politikoaren gardentasuna areago­tzeko eta he-
rritarren partaide­tzan inplikazio zuzena hobe­tzeko.
• 
Iri­tzi-sorkun­tzaren kalitatea hobe­tzeko, informazio eta
eztabaidarako eremu berriak irekiz.
Erreferen­tzia:
,
.
2.0
ESKOLA
2.0
eskola, berrikun­tzarako eta irakaskun­tza sistemak
moderniza­tzeko, programa berri­tzailea da, IKTak fondo
publikoak jaso­tzen dituzten hez­kun­tza zentroetan integra­
tzeko. Programa honen barruan, ikasle bakoi­tzak ordena-
gailu eramangarri bat erabil­tzea sar­tzen da. Programa
honen bidez, ikasleei sarbidea eta konek­tagarritasuna
modu puntualean, noizean behin, eta eguneroko ikaske-
ta-jardueratik kanpo, eskaini nahi zaiz­kie; gainera, baliabi-
de teknologikoak, IKTak, ikasle guzti-guztien baliabidea,
modu iraunkorrean, izatea nahi da. Horretarako, Hez­kun­
tza Ministerioaren helburua ikasgela tradizionalak XXI.
mendean ikasgela digital bihur­tzea da. Ikasgela horiek
arbel digitalak eta az­piegitura teknologikoa eta Interne-
teko oinarriz­ko konek­tagarritasuneko az­piegitura edukiko
dituzte, ikasgelak errealitatera ireki ahal izateko. Jardue-
rak 2009 eta 2013. urteen artean egingo dira, eta Lehen
Hez­kun­tzako hirugarren zikloaren eta DBHko lehenengo
zikloaren artean egingo dira.
2.0
Eskola programa egiteko, lankide­tza estuan ari­tzen
dira Hez­kun­tza Ministerioa, autonomi erkidegoak (beraiek
zati bat finan­tza­tzen dute), ikaste­txeak, irakasleak, tekno-
logiako eta komunikazioko enpresak, argitale­txeak, hez­
kun­tza-softwareko enpresak eta ikasleen familiak.
Programa honen zati garran­tzi­tsu bat, ikasle bakoi­tzaren­
tzat ordenagailu bat jar­tzeaz gain, programa egiten den
mailako tutoreak eta ikaste­txe bakoi­tzeko teknologiako
arduradunak treba­tzeko ekin­tzak egitea da, ez bakarrik
teknologiari begira, baizik eta hez­kun­tzako baliabide di-
gitalak eguneroko irakaskun­tzan integra­tzearen alderdi
metodologiko eta sozialei begira. Helburu horrekin, ma-
terial digital berriak egitea aurreikusi da, Agrega Plata-
forman daudenak osa­tzen dituztenak. Plataforma hau
hez­kun­tzako edukiak birjar­tzeko federazioa da. 18 nodo
elkarreragingarri dauz­ka, estandarrak betez, eta material
didak­tiko modularrak dira; horregatik, irakasleek gelako
programazioari eta ikasleei egokitu ahal diz­kie, eta talde-
katu, sekuen­tziatu eta aldatu.
Ikasgela digital horien sorrerak eskolaren eta irakasleen
antolaketa egoki­tzea dakar. Bestalde, ikasgelaren es-
pazio-denbora esparruaren luzapen gisa, tutore­tzek eta
familiekiko kontak­tu birtualek ikasgela birtualak osatuko
dituzte. Horrek irakasteko, ikasteko eta ebalua­tzeko mo-
duan aldaketa erradikala ekarriko du.
Ikasleen familien parte har­tzea programaren fun­tsez­ko
piezetako bat da, ordenagailua ikasle bakoi­tzaren tresna
per­tsonala izango baita. Ikasleen eta familien inplikazioa
ekipoen erabileran eta zain­tzan eta konek­tagarritasunaren
erabilera ona denon artean egin beharreko lana da.
Erreferen­tzia:
.
ESFERA PUBLIKOA
Jürgen Habermas
filosofo alemaniarrak garatutako kon­
tzeptua da. Ideia honen arabera, “eremu publiko honetan
per­tsonek gai desberdinei buruz era ak­tiboan eta aska-
tasunez hi­tz egin dezakete, eremu politikoetakoak izan
beharrik gabe”. Kon­tzeptu honek boterearen esferak lo­
tzen ditu eta gizartearen aldaketa eragin dezake. “Iri­tzi
publikoa sor­tzen duen gizarte-bizi­tzaren alorra da” (Bell
et al., 2004). “Botere publikoa eztabaida kritikoaren bidez
arrazionaliza­tzeko i­txaropena defenda­tzen du” (Gil, 2005).
Esfera publikoa sor­tzeko, jendeak askatasunez parte har-
tu behar du eztabaida arrazional batean, eta, ondorioz,
kultura, tradizio eta abarri buruz­ko iri­tzi eta epaiak ez dira
esfera publikoaren parte, baldin eta ez badira alda­tzeko
asmoz eztabaida­tzen. XVIII. mendearen amaierara arte,
hau da, nazio-estatuak sortu arte ez zen esfera publikoaz
hi­tz egin. Izan ere, sistema feudalean, adibidez, ez zegoen
bereiz­ketarik publikoaren eta pribatuaren artean. Aginte
publikoaren parte ez diren herritar guztiek duten ahalme-
na da esfera publikoa.
Erreferen­tzia:
.
ESFERA SOZIALA
Partaide­tza” terminoarekin lotuta dago beti, eta ba-
nakoei erakundeen bidez edo era auto-antolatuan gizar-
te-arazoen konponketan parte har­tzeko aukera eskain­
tzen dieten arloek osa­tzen dute. Globalizazioaren eta
desnazionalizazio-prozesuen ondorioz (nazionalismo os-
teko etika - Frost, 2006), lehen tokiko mailan garatu ohi
zen lankide­tzak planetako edozein lekutako arazoa jorra
dezake egun.
GIZARTE BAZTERKETA
Populazioaren segmentu ba­tzuek ez dute parte har­tzen
euren gizarteko bizi­tza sozial, ekonomiko, politiko eta
kulturalean, erabateko gizarte partaide­tza ahalbidera­
tzen duten oinarriz­ko eskubide, baliabide eta gaitasunak
falta dituztelako (legez­kotasunerako, lan-merkaturako,
hez­kun­tzarako, informazioaren teknologietarako, osa-
suneko eta gizarte-babeseko sistemetarako, herritar se-
gurtasunerako sarbidea). Gizarte bazterketa fun­tsez­ko
kon­tzeptua da Europar Batasunaren (EB) testuinguruan
bertako populazio talde ba­tzuen pobreziari, zaurgarrita-
sunari eta bazterketari aurre egiteko. Kon­tzeptua Euro-
patik kanpo ere zabaldu da, baina modu mugatuagoan.
EB-ak 2010. urtea Pobreziaren eta Gizarte Bazterketaren
aurkako Borrokaren Europako Urtea izendatu zuen.
Termino honen aurkakoa gizarte inklusioa da. Hau da, gi-
zarteko kide guztiek gizartearen eremu guztietan (ekono-
mia, legea, politika, kultura eta abar) berdintasunez parte
har­tzen dutela berma­tzen duen prozesua. Gizarte inklu-
sioak berma­tzen du per­tsona guztiek aukera berberak
203
E-
inklusioa
eta
E
uskadin
herritarrek
ikt
en
bitartez
gizartean
eta
eremu
publikoan
parte
hartzea
V
(
V ) . 1 5 .
e - i n k l u s i o a r e n e ta e - pa r ta i d e t z a r e n g l o s a r i o a
Aurrekoa
ikusi