(8.
grafikoa)
Lanpetuta dauden biztanleek etxeko
lanetan batez beste ematen dituzten
orduak
0
1
2
3
4
5
Mendeko pertsonen
zaintza
Etxeko lanak
Seme-alaba
adingabeen zaintza
1,30
1,90
2,80
2,30
4,30
4,70
Iturria: EUSTAT (2010b).
Aurreko grafikoan ikus daitekeenez, haurrak hazteari eta
mendeko pertsonak zaintzeari buruzko lanek emakumeen
esku diraute, nahiz eta gizonek, pixkanaka, gero eta denbora
gehiago eman horretan
29
.
Dena den, jarrera erabateko des-
berdintasunekoa da, zeren eta gizonek egunean hiru ordu
baino gutxiago ematen baitituzte adingabeak zaintzen, eta
emakumeek, aldiz, ia bost. Mendeko pertsonak zaintzeari
dagokionez, diferentzia hori areagotu egiten da, gizonek
egunean ia bi ordu ematen dituztelako jarduera horretan, eta
emakumeek, ordea, bikoitza.
Zer dago datu horien azpian? Zergatik bateratzea ez da
familiako gaitzat jotzen eta oraindik ere nagusiki emaku-
meei lotuta dago, haiek baitira gehienetan etxeko lane-
tako eta ugalketako zereginez arduratzen direnak?
Lehen adierazi digunez, barne-negoziazioaren hazkundearen,
emakumeen ahalduntzearen eta gizonak pixkanaka eran
tzunkide bihurtzearen ondorioz, etxeko lanen banaketa gero
eta bidezkoagoa da, baina eginkizun hori gehienetan emaku-
meek gain hartzen jarraitzen dute.
Alde batetik,
kultura-paradigma
daukagu: erabaki horie-
tan eragiten, ekoizpena gizonezkoen rolekin eta ugalketa
emakumezkoen rolekin lotzen dituen sistema baten ondorioa
29
Denbora-aurrekontuei buruzko galdeketako 2008ko (EUSTAT,
2008
c) eta 2010eko (EUSTAT, 2010b) datuen erkaketa oso ar-
gia da alderdi horri dagokionez.
da, eta, bertan, bateratzea emakumearekin eta amatasuna-
rekin lotuta dago
2008).
Zehazki eta 2009ko datuen arabera
30
,
EAEn seme-alabak
zaintzeko eszedentzietarako eta lanaldi-murrizketetarako
diru-laguntzen 45.000 eskaera baino gehiago erregistratu
ziren, eta 10 eskaeretatik 9 emakumeenak ziren. Irudika-
ri kolektibo horri dagokionez, argi dago sentsibilizazio-
politika publikoek jarduteko eta eraldatzeko ahalmena
daukatela.
Hala ere, beste aldetik, oraindik sorrarazi zuten baldin
tzapen industrialetan ainguratuta dagoen
ekonomia– eta
lan-sistema
bat dago; gaur egungo gizarte-egituratik urrun
geratu da, eta, bertan, presentismoak, eskuragarri egoteak
edo ekoizpen-egituraren barruan ugalketa-balioa ez sar
tzeak agintzen jarraitzen dute: “
emakumeok gizonek gizo-
nen helburuak betetzeko sortu dituzten enpresa-egituretan
sartu gara”
2012),
eta horrek ondorioz
tarazten digu
“
ugalkortasuna sustatzen duen ezein faktore
ez dela aproposa Espainiako kasuan”
(
Esping-Andersen,
2013).
Hain zuzen, lan-berdintasun handiagoa duten herrialdeetan
ere, azterketek erakutsi dute sarritan horren arrazoia ez dela
sektore pribatua berdintasunezkoagoa izatea, sektore pu-
blikoaren pisu espezifikoa baizik
31
.
Adibidez, ugalkortasuna
altuagoa izaten da sektore publiko handiagoak dituzten he-
rrialdeetan (Bernhardt, 1993); gurasoek maizago eskatzen
dute esparru publikoan jaiotzagatiko baimenak parteka
tzeko, eta, horrez gain, seme-alaben kopurua handitu nahi
duten familietan, emakumeek “ekonomia gogorreko ingu-
runetan” –enpresa pribatua– dauzkaten lanpostuak utzi eta
“
ekonomia biguneko ingurunetara” –administrazio eta enpre-
sa publikoa– joan ohi dira
32
.
EAEn lan esparruan bateratzeko neurriei garrantzirik ez ema-
teari buruzko erreferentzia-elementu on bat eta urratu behar
dugun bidearen erakusgarri on bat hauxe da:
enpresetan
mota horretako oso elementu gutxi eskaintzen zaizkie
langileei
.
Izan ere, esate baterako, haurtzaindegiak eskain
tzen diren gizarte-prestazioetako azken lekura baztertuta
daude (biztanleriaren %4,5 dago beteta).
30
(2009).
31
Mandel, H. eta Semyonov, M. (2006).
32
Esping-Andersen, G. (2013).
F
amiliei
laguntzeko
politikak
E
uskadin
:
azterketa
eta
proposamenak
46
(
II). Familiaren bilakaera eta laguntzeko politiketan eragina daukaten faktoreak
II
Aurrekoa ikusi