batzuetan amarentzat soilik eta beste batzuetan amaren
tzat edo aitarentzat. Epe hori (herrialde batzuetan kalera
tzeetatik babestua dagoena) urtebete eta 6 urte bitartekoa
da.
Neurri horiei guztiei dagokienez,
EAE
argi eta garbi koka-
tuko litzateke
eredu mediterraneoan, nahiz eta elemen-
tu diferentzial batzuk dauden estatuarekin alderatuta
,
esaterako, uztartze-lanetarako eta seme-alaba bakoitzeko
laguntzak. Izan ere, hileroko transferentzia unibertsalen fal-
tak Europako erdialdeko herrialdeetako batez besteko esze-
natokietatik oso urrun kokatzen du.
Hizpide dugun elementu diferentziala 177/2010 Dekretuko
laguntzetan dago (aurreko kapituluan aipatzen zen bezala),
eszedentzian edo lanaldi-murrizketan dauden pertsonei zu-
zendua beren seme-alabak zaintzeko (eta enpresei ordez
kapenetarako) bai eta familiei langileak kontratatzeko, seme-
alaba adingabeak zaindu ditzaten. Horiek, urrats positiboa
diren arren (eta diferentziala, estatuko egoerarekin aldera-
tuta) ez dira nahikoak, inola ere, Europako errealitatearekin
alderatuta.
Edonola ere, azpimarratzekoa da, Ortega Gaspar-ek (2012)
adierazten duen bezala, neurriak arautze hutsak ez duela
esan nahi neurriok arrakastatsuak direnik; beste elementu
batzuek zeregin oso esanguratsua izango dute, esaterako
“
aldi horri emandako ordainsariak, gizartearen kulturak, mal-
gutasunak, enpresen sektoreak edo hezkuntza-mailak”.
Izan ere,
familia uztartzeko erraztasunak ematen dituen
kultura soziolaborala falta bada, neurri publikoen eragina
txikiagoa da.
Bigarren kapituluan ikusi dugun bezala, enpre-
setako eta laneko kultura arrazionalagoak eta uztartzeko
neurrien aldeko apustu publiko indartsuak soilik lortuko dute
biztanleriaren zahartzea murriztea.
Baina, zer esan nahi du uztartzeko neurrien aldeko
apustu publiko indartsua egiteak?
Egile batzuen ustez,
Gauthier (2007) kasu, babeseko baliabide eta zerbitzuak
(
hurrengo puntuan ikusiko ditugunak) lehen seme-alaba
edukitzea (eta goiz edukitzea) gehien bultzatzen duten ele-
mentuak diren arren familiei laguntzeko politika publikoetan,
transferentzia ekonomikoek
“
efektu biziagoak dituzte, batez
ere bigarren seme-alabatik aurrera”.
Ondorioz, haurrak haz-
teko babes ekonomiko garrantzitsuen sistema (beste fak
tore batzuekin batera, noski) funtsezkoa izango da EAEko
jaiotza-tasa areagotzeko eta ongizate-ereduaren iraunkorta-
suna bermatzeko.
Era berean, Bradshawen (2012) esanetan horrelako lagun
tzak unibertsalak izan beharko lirateke
, “
familientzako poli-
tika publikoen eredurako aurreikusi beharreko sistema bakar
gisa, desberdintasuna murrizten dutelako eta berdintasun
horizontala sustatu, seme-alabak haztearen ahalegin uniber
tsala aitortzen dutelako eta haren kostu ekonomikoa konpen
tsatzen dutelako, aukera-berdintasuna bermatuz, jatorrizko
familiaren maila sozioekonomikoa edozein izanda ere, eta,
ondorioz, ordezkapen-tasa mantentzen lagunduz”.
EAEren
kasuan bereziki garrantzitsua da hori, biztanleriaren zahar
tzea batez ere ugalkortasun-tasa baxuaren ondorio baita (bi-
garren kapituluan ikusten genuen bezala).
Hileko laguntzez gain, herrialde batzuek
hornidura osaga-
rriak
dituzte (zehaztasunak 2. eranskineko 5. taulan ikus
daitezke), seme-alabaren jaiotzaren edo adopzioaren unea-
rekin lotuta. Eremu honetan herrialde batzuek beste batzuek
baino sentsibilizazio handiagoa dute eta kontzeptu desberdi-
nak aurreikusten dira, baina bi talde nagusi bereiz ditzakegu:
¦
¦
Transferentzia zehatzak jaiotzagatik edo adopzio na-
zionalagatik
(
birth grant),
hau da, estatuaren ekarpen
zehatza familiari, haur berri bat jaiotzean.
Horrelako laguntzak komunak dira eta Eskandinaviako
herrialdeetan (Norvegian kasu), Europako erdialdekoetan
(
Belgikan edo Frantzian) edo Mediterraneoko herrialdee-
tan (Espainian) aurreikusten dira. Aldea laguntza horien
kopurua da: altuagoa da Europako erdialde eta iparral-
deko herrialdeetan mediterraneokoetan baino, nahiz eta
EAEko kopuruak Europako erdialdeko herrialdeetakoen
oso antzekoak diren.
¦
¦
Transferentzia zehatzak nazioarteko adopzioagatik
,
hau da, diru-laguntza bat nazioarteko adopzio-prozesu
baten berezko gastuak partzialki ordaintzeko. Zenbate-
koa igo egiten da adopzio anitzen kasuan.
Talde hau nahiko komuna da, nahiz eta ohikoagoa den
herrialde eskandinaviarretan, adibidez Danimarkan edo
Finlandian, eta zenbatekoak askoz altuagoak diren. EAEk
ere aurreikusten ditu, Frantzia bezalako Europako erdial-
deko herrialdeek baino zenbateko altuagoekin.
Ikus daitekeenez, bi taldeetan EAEk Europa mailako herrial-
de aurreratuenetan dauden baldintza eta zenbatekoen an
tzekoak ditu. Bestalde, laguntza ekonomiko jarraituen gai-
neko inplikazio publikoa eskasa da, bai unibertsaltasunari
dagokionez, bai zenbatekoari dagokionez.
C. Zerga-babesak
Azkenik, familiei diru-laguntzak emateko formula ohikoa
zerga-sistemari buruzkoa da, batez ere zerga-kenkarien
eta murrizketen bidez. Sistema honek, laugarren kapitu-
luan adierazitakoaren ildotik,
desabantaila
batzuk dauzka,
birbanatzeko aukera eskaintzen duen arren:
¦
¦
Batetik,
gaitasun ekonomiko nahiko altua duten fa-
miliek
soilik hartu ditzakete sistema honen onurak, diru-
sarrera jakin batzuk ez dituzten familiek ezin baitute guztiz
erabili.
¦
¦
Bestetik, sistema honetan
gastuak urtebete berandua-
go konpentsatzen zaizkie
,
orokorrean hurrengo urteko
zergen aitorpenetan egindako gastuak zuzentzen baiti-
tuzte.
Orokorrean,
zerga-sistema erabiltzeko hiru maila
daude
Europan familiei laguntzeko politiken arloan:
¦
¦
Hasteko,
herrialde eskandinaviarrak
daude: zerga-sis-
tema ia ez da existitzen familien kostuak konpentsatzeko
sistema gisa, horiek sistematikoki orientatzen baitira
familientzako transferentzia zuzenetara.
¦
¦
Bigarrenik,
Europako erdialdeko herrialdeak
daude, sis-
tema hori erabiltzen duten arren, bigarren mailako posi-
zioa ematen dietenak kostuak konpentsatzeko ereduaren
barruan, nagusiki familientzako transferentzia zuzenak
baitira.
91
F
amiliei
laguntzeko
politikak
E
uskadin
:
azterketa
eta
proposamenak
V
(
V ) . 4 .
FA M I L I E I L A G U N T Z E K O N E U R R I E N A Z T E R K E TA , H A U R T Z A R O A R I D A G O K I O N E Z
Aurrekoa ikusi